ارباب بی‏هوش :

دو استاد ذن به نام‏های « دای‏گو » و « گودو » دعوت شدند خدمت اربابی روند.

همین که وارد شدند « گودو » گفت : "شما طبیعتاً دانائید و قدرت معنوی آموختن ذن را دارید. "

« دای‏گو » یادآور شد :
" مزخرف نگو. چرا از این آدم بی‏هوش دهان به تعریف می‏گشائی ؟
ممکن است ارباب باشد ولی چیزی از ذن نمی‏داند. "

ارباب به جای « گودو » دیری برای « دای‏گو » ساخت و نزد او به تحصیل ذن پرداخت.