مولوی

خوی با مکن و با بیخبران خوی مکن

دم هر ماده خری همچو خران بوی مکن

اول وآخر عشق تو عشق ازل خواهد بود

چون زن فاحشه هر شب تو دگر شوی مکن

دل بنه بر هوسی که دل از آن بر نکنی

شیر مردا دل خود را سگ هر کوی مکن

روی پاک بشو عیب بر آیینه منه

نقد خود را سره کن عیب ترازوی مکن